مخابره اولین پیام تلگرافی و امواج کوتاه

مخابره اولین پیام تلگرافی و امواج کوتاه

Marconi

مارکونی به همراه همسر دوم و فرزندشان

در دسامبر 1902 او اولین پیغام کامل تلگرافی را از ایستگاههایی در گلاس بای (Glace Bay)، نوا سوتیا (Nova Scotia) و پس از آن کیپ کود (Cape Cod) و ماسا چوست (Massachusetts) به پولد هو (Poldhu) مخابره شد. این آزمایشات در سال 1907 در مراسم افتتاحیه اولین سرویس بازرگانی آن سوی اقیانوس اطلس بین گالاس بای و کلیفدن (Clifden) ایرلند به اوج خود رسید.

این ماجرا پس از آن بود که اولین سرویس عمومی تلگراف بی سیم در فاصله ای کوتاهتر میان باری (Bari) در ایتالیا و آویداری (Avidari) درمونته نگرو (Montenegro) برقرار شد. مارکونی در سال 1905 امتیاز آنتن هوایی رادیویی را نیز به نام خود ثبت کرد. در سال 1914 به عنوان ستوان ارتش ایتالیا و پس از آن درسال 1916 در پست کاپیتان ناوگان ایتالیایی و سرکرده آنان، در ارتش خدمت کرد.

نماینده ایتالیا در کنفرانس صلح پاریس
در سال 1917 او عضو هیئت اعزامی ایتالیا به آمریکا بود و در سال 1919 به عنوان نماینده تام الاختیار ایتالیا در کنفرانس صلح پاریس شرکت کرد. او نشان افتخار ارتش ایتالیا را به خاطر خدمت صادقانه به ارتش این کشور در سال 1919 دریافت کرده و طی سالهای خدمت در ارتش به تحقیق و پژوهش در مورد امواج کوتاه ادامه داد و اولین آزمایشات پیرامون این امواج را به طور عملی انجام داد، در سال 1923 با همکارانش در انگلیس به آزمایش روی این سری از امواج پرقدرت میان ایستگاه رادیویی پولدهو و قایق تفریحی مارکونی که در آتلانتا و مدیترانه بود پرداخت .

پیشنهادات استفاده از این سیستم به معنای امپراطوری باشکوه ارتباطات بود که از سوی دولت انگلستان پذیرفته گشت و بدین ترتیب اولین ایستگاه ارتباطی میان انگلیس و کانادا در سال 1926 شکل گرفت و ایستگاههای بعدی متعاقبا" در سالهای بعد اضافه شدند.

کشف امواج کوتاه

دانشگاه کلمبیا، نشان مارکونی در حال اعطا به
Tim Berners-Lee از بنیانگذاران وب

در سال 1931 مارکونی تحقیقات وسیع خود را درباره انتشار گسترده امواج کوتاه از سر گرفت که نتیجه آن در سال 1932 در قالب اولین تلفن بی سیم که از امواج کوتاه الکترومغناطیسی بهره می برد ارائه داد که میان واتیکان رم و کستل گاندولفو (Castel Gandolfo)، شهری که پاپ تابستانها در آنجا مستقر بود مورد استفاده قرار گرفت.

دو سال بعد در سستری لوانته (Sestri Levante) امواج کوتاه رادیویی که برای هدایت کشتی کشف کرده بود را در برابر نیروی دریایی به معرض نمایش گذاشت. او پس از این اختراعات، مدرک دکترای افتخاری دانشگاههای بسیاری را در سراسر اروپا کسب کرد و در مجامع بین المللی جوائز و افتخارات زیادی را به نام خود ثبت نمود که از میان آنها میتوان به جایزه نوبل در فیزیک که در سال 1909، نشان آلبرت از جامعه سلطنتی هنری (The Royal Society of Art)، نشان جان فریتز ( John Fritz)، نشان کلوین (Kelvin) و ... اشاره کرد.

او همچنین از طرف تزار روسیه نیز مفتخر به کسب عنوان شد و حتی از سوی سنت آن (St.Anne)، پادشاه ایتالیا به لقب فرمانده ارشد نایل آمد. بسیاری دیگر نیز در همان زمان به استعداد و نبوغ او واقف بودند. در 1914 او در مجلس سنای ایتالیا به مقام سناتوری رسید و در انگلستان به عنوان یک نجیب زاده در رویال ویکتورین (Royal Victorian) به شهرت رسید و متعاقب آن در سال 1929 به عنوان موروثی مارچس (Marchese) دست پیدا کرد.

زندگی شخصی
در سال 1905 با بئاتریس اوبرین (Beatrice O"Brien) دختر بارون چهاردهم اینچیگوئین (Inchiquin) ازدواج کرد. ازدواجی که تا 1927 بیشتر دوام نداشت و در همان سال با کنتس بتزی-اسکالی (Bezzi-Scali) از شهر رم پیمان زناشویی بست. مارکونی از ازدواج اولش یک پسر و دو دختر داشت و از همسر دومش فقط صاحب یک دختر شد. تفریح او در زمان فراغتش شکار، دوچرخه سواری و اتومبیل رانی بود. وی در نهایت در 20 ژولای 1937 در رم درگذشت.

Akb@r.Hemm@ti ::: چهارشنبه 86/3/23::: ساعت 11:37 صبح

نظرات دیگران: نظر

لیست کل یادداشت های دنیای مقالات